Herken je dit?
Je hebt te horen gekregen dat je maar moet leren leven met chronische pijn. je gaat vol goede moed aan de slag met alle (vaak verwarrende!) adviezen. Niet over je grenzen gaan, maar zeker niet bij de pakken neer neerzitten.
Waar ligt jou grens? Je vecht misschien tegen de pijn, wilt graag alle ballen in de lucht houden. Ongewild ga je dan wel eens over je grens heen.
In de loop van jaren merk je dat je steeds minder en minder kunt. Dat je steeds verder achteruit gaat, terwijl je echt je best doet om zo goed mogelijk om te gaan met je pijn.
Niet dat ik nooit over mijn grens ga, hoor. Zeker niet. Ik heb zelf chronische pijn en ik weet hoe makkelijk je in deze valkuil stapt. Maar sinds ik het anders aanpak kan ik de pijn verergering indammen of zelfs helemaal voorkomen.
Ik ga je uitleggen hoe dat komt en hoe je dat anders kunt aanpakken.
Waar ligt je grens?
Waar ligt je grens. Ja, waar ligt die eigenlijk? Ik bedoel daarmee, dat het vaak niet eens duidelijk is waar je grens ligt. De enen dag lukt het wel en de andere dag niet. Waardoor de kans groot is dat je onbedoeld steeds over je grenzen gaat.
Ongewild kom je in een patroon waarbij je je pijn in stand houdt.
Je brein als over-beschermende vriend
Misschien wordt het zo duidelijk.
Voor je werk moet je een artikel schrijven. Je lichaam geeft signalen dat het niet meer fijn is, maar je negeert deze omdat je je werk af wilt maken. Straks neem je wel een pauze.
Omdat je geen reactie geeft op deze signalen gaat je brein ingrijpen.
Nu moet je weten dat pijn voor het brein “gevaar” betekend. En jij luistert niet! Het gaat steeds harder en duidelijker roepen. De pijn wordt steeds erger. Net zo lang totdat je wel gaat ‘luisteren”. Je brein als beschermende, vriend. Niet om je te klieren, maar als een over-beschermende vriend.
echt iets voor jou.
Hoe kun je dat anders aanpakken?
Goed, dit is nu helder. De weg van pijn negeren brengt je uiteindelijk bij nog meer pijn.
Het enige wat je kunt doen is er een streep onder deze aanpak. Door te werken aan een ander patroon. Een patroon waarin je gaat luisteren naar je lichaamssignalen.
Probeer dit eens:
Zet een alarm om de 10 minuten! (wekkertje) Wanneer het alarm afgaat ga je voelen of je lichaam al zachte signalen geeft. vaak is dat een onrustig gevoel, wat stijver. Dit is al het moment om in te grijpen. Niet door blijven gaan, maar staan en zitten afwisselen. Gebruik kortere pauzes, waardoor je even een rondje kunt lopen of andere houding aan kunt nemen. (Meer tips>>)
Zo hoeft je brein niet meer in te grijpen, omdat er geen ‘gevaar’ meer is. Het is even wennen en je moet jezelf hier ook echt een beetje de tijd in geven. Maar het gaat zeker een heel groot verschil maken.
En ga jij het proberen?
Wie ben ik?
Ik ben Marike Korenhof, therapeut, gespecialiseerd in chronische pijn. Sinds 2010 heb ik een eigen praktijk in natuurgeneeskunde, kruiden- en orthomoleculaire therapie. Al tijdens mijn opleiding(en) was ik verbaasd over de eenzijdige informatie die wij als patiënten/consumenten krijgen over onze gezondheid.
Dat was voor mij een reden om met blogberichten te starten. Ik hoop een ander geluid te laten horen, zodat jij een meer afgewogen beslissing kan nemen over je natuurlijke herstel van chronische pijn.
Nieuwsgierig? Maak eens een vrijblijvende afspraak voor een GRATIS SESSIE
Wil jij mij eerst wat beter leren kennen? Je kunt mij natuurlijk ook volgen op verschillende socials. Hopelijk zie ik je daar!
Maak er een mooie dag van!
Volg mij en blijf op de hoogte
