Hulp vragen, wanneer je last hebt van chronische pijn, kan veel stress geven. Het geeft je het gevoel dat je in een spagaat zit. Je wilt graag hetzelfde kunnen als voorheen, maar dat lukt gewoon niet!
Stress van een innerlijk conflict en chronische pijn is geen handige combinatie. Je hebt namelijk juist hulp en ondersteuning nodig om te kunnen herstellen. Om je hierbij te helpen, deel ik hieronder een handig stappenplan, die mij is aangeleerd om toch hulp te kunnen vragen.
Stress bij chronische pijn
Onlangs mocht ik een vrouw begeleiden die veel moeite had met het inroepen van hulp. Ik noem haar hier voor het gemak Anna.
Het gaf Anna ongelooflijk veel stress, omdat ze als zelfstandige vrouw gewend was alles zelf te doen. Stress is al helemaal een factor die je wilt vermijden bij chronische pijn, omdat het meer spierspanning geeft. Meer spierspanning betekent namelijk dat je er nog een gratis dosis pijn bij krijgt.
Wat is de oorzaak?
Ik vroeg haar naar wat haar tegenhield. Ook ik kan haar struggle voelen. Onrustig schoof ze heen en weer op haar stoel. Ze spande haar kaakspieren aan en tranen stonden in haar ogen.
Ze vertelde me dat ze het gevoel had dat ze in een conflict zat met haar familie. Een aantal familieleden hadden vervelend gereageerd op haar beperkingen. Om conflicten uit de weg te gaan had ze gemakshalve het hele onderwerp maar vermeden. Zelf ging ze ervan uit dat de pijn met de tijd weg zou gaan, maar nu was het haar duidelijk geworden dat de pijn een blijvertje is. Het onderwerp maar blijven vermijden riep veel stress op, waar ze graag verandering in aan wilde brengen. Maar hoe? Daar heb ik haar bij geholpen. Samen zijn we aan de hand van een stappenplan de situatie gaan analyseren om ervoor te zorgen dat het ze het onderwerp niet meer ging vermijden en daardoor ook minder stress ervaart.
Stap 1: Wat is de gebeurtenis
Dit lijkt een eenvoudige opdracht, maar kent een duidelijk valkuil. Je beschrijft namelijk objectief de situatie waarin je zit, alsof je de situatie met je telefoon filmt. Geen verwachtingen, geen oordelen en ook geen emoties.
Anna wilde graag het vieren van haar verjaardag veranderen. Verjaardagen vieren wordt bij Anna vaak teveel. Ze had drie dagen nodig om te herstellen. Het liefste wilde ze haar verjaardag vieren in korte tijdvlakken, zodat ze tussendoor haar rust kon pakken.
Stap 2: Schrijf vervolgens je gedachten op
Anna schreef de onderstaande gedachten op:
- Ik wil niet afhankelijk worden van hulp
- Krijg ik een afwijzing als ik een traditie verander
- Vinden ze mij een loser omdat ik het gevoel heb dat zij denken dat ik me aanstel?
- Gaan ze mij veroordelen omdat ik denk dat zij dan denken dat het alleen maar om mij draait?
Ik vroeg haar of iemand haar wel eens hulp geweigerd had voordat ze pijn kreeg. Nou zei ze, eigenlijk niet. Ik ben daar alleen bang voor. Ik heb al zo lang gezwegen over mijn pijn en ik ben bang voor hun onbegrip.
Stap 3: Beschrijf je gevoelens erbij
Gedachten leiden tot gevoelens. Beschrijf voor jezelf welke gevoelens jou dit geeft.
- Ik wil niet afhankelijk worden hulp → angst, vernedering
- Krijg ik een afwijzing → bang, teleurstelling
- Vinden ze mij een loser? → onrust, verdriet anderen teleur te stellen
- Gaan ze mij veroordelen? → aanstellen, niet serieus genomen worden
- Hoe kan ik dan om hulp vragen? → ongemakkelijk, niemand willen kwetsen
Stap 4: Wat was jouw reactie?
Gedachten leiden tot gevoelen. Gevoelens leiden tot acties.
Doordat Anna niet de manier waarop ze haar verjaardag viert niet durft te veranderen, bleef ze maar over haar grenzen gaan en meteen knoop in haar maag zitten. Zij was zich wel bewust van het conflict, maar was haar familie dat ook?
Gedachten leiden tot gevoelen,
Gevoelens leiden tot acties,
Acties leiden tot resultaten
Door een situatie zo te analyseren kun je voor jezelf duidelijk krijgen welke gedachten, en vervolgens gevoelens, een rol spelen. En waar jij kan ingrijpen om uiteindelijk resultaten te veranderen.
Oefening baart kunst! Door de situatie uit de knoop te halen, haal je ook de knoop uit je buik. Door dit vaker te doen, wordt het makkelijker om je gedrag te veranderen.
Hoe ging het verder met Anna? Ze heeft uiteindelijk de stoute schoenen aangetrokken en haar familie verteld dat ze haar verjaardag op een andere manier wilde vieren. De meeste familieleden reageerden heel positief, een aantal ook niet. Maar Anna zette door, omdat ook zij het verdient om gezellig een verjaardag te vieren zonder drie dagen te moeten herstellen.
Nogmaals het stappenplan in het kort
- Wat is de gebeurtenis? Zonder oordeel! Alsof je de situatie filmt met je telefoon.
- Schrijf dan je gedachten op, zoals ik samen met Anna heb gedaan
- Schrijf daarna achter je gedachten de gevoelens die het je gaf (bang, verdrietig, boos)
- Als laatste stap kijk je terug naar je reactie/gedrag. Bijvoorbeeld: Ben je over je grens gegaan omdat je bang was voor een afwijzing?
Ingewikkeld?
Vind je deze methode ingewikkeld? Wellicht past het jou meer om jezelf een aantal vragen te stellen wanneer je stress ervaart bij het maken van keuzes. Lees er verder over in mijn andere blog Keuzestress
Wie ben ik?
Ik ben Marike Korenhof, pijntherapeut en ervaringsdeskundige in chronische pijn. Sinds 2010 heb ik een eigen praktijk natuurgeneeskunde/fytotherapie. Al tijdens mijn zes jarige opleiding was ik verbaasd over de eenzijdige informatie die wij als patiënten/consumenten krijgen over onze gezondheid. Dat was voor mij een reden om met blogberichten te starten. Ik hoop een ander geluid te laten horen, zodat jij een meer afgewogen beslissing kan nemen over je natuurlijke herstel van chronische pijn.
Nieuwsgierig? Misschien is het pijnherstelplan iets voor jou!
